/b/ - Random

Καί είναι τούτο τών Ρωμηών τό θείο καρναβάλι;^
ώ ! πώς κατήντησε κΓ αύτό 'στην κλασική Ελλάδα .
διαβαίνει κρύο, άνοστο, χωρίς άνεμοζάλη,
»ωρίς καμμία νοστιμιά, καμμία έξυπνάδα.
Έπέρασαν όγρήγοροι τής δοςας του οι χρόνο»,
και μία γλυκερά ένθύμησις μάς άπομένει μόνη.
"Αν καρναβάλια θέλετε τρελλά καί ξακουσμένα,
γυρίσετε χωριάτικα 'στά τωρινά τήν πλάτη,
καί μΐά στιγμή πετάξετε σέ χρόνια περασμένα,
νά ’βρήτε ’λίγη ποίησι, νά ’βρήτε καί αλάτι.
Έκεΐ θ’ άκούσετε βοή καί μασκαράδων γλώσσα,
έκεΐ τραγούδια, τούμπανα, φωναϊς καί γέλοΐα τόσα.
"Ο,τι καλό καί ώμορφο όπίσω τό ζητούμε,
οποίος τή δόξα μας ποθεί όπίσω άς πηναίννι,
καί το μασκαραλίκι μας όπισω θα τό βρούμε,
όσο πηγαίνουμε έμπρός καί τούτο ςεθυμαίνει.
Όπίσω κΓ ή Ίδια μας ποϋ λέγεται Μεγά.Ιη,
νπίτιο καί τ’ αληθινό έκεΐνο καρναβάλι.
Όλα όπίσω, ή τιμή, τό σέβας, ή σεμνότης,
τά γράμματα, ή ποίησις, τό γ.Ιογερύ Καμίνι,
τά ζωντανά αισθήματα κΓ ή λεβεντιά τής νειότης,
τό θάρρος, ή άγάπη μας καί ή άδελ.φοσύνη.
Όλα όπίσω, τίποτα γιά τό έμπρός δέν μένει,
κ/ αύτό τό καρναβάλι μας άνάλατο διαβαίνει.
Τί θέλει ό λαός αύτός ό άποβλακωμένος,
ποϋ ιχασκαράς ξεκάλτσωτος έβγήκε ’στό σεργίάνι,
κΓ έδώ κΓ έκεΐθε πηλαλά καταμουντζουρωμένος ;
Δέν θέλει τίποτα, καλό μουντζούρωμα τοϋ φθάνει